7 Essentiële Tips om Vaginisme Op te Lossen + 24 Oorzaken
Erachter komen dat je vagina niet helemaal naar behoren werkt is natuurlijk nooit een pretje. Zeker als je niet weet hoe het komt of wat er überhaupt aan de hand is. Mocht je denken dat je misschien vaginisme hebt, dan is het zeker waard te blijven lezen.
Weet je nog niet helemaal wat er aan de hand is, dan is het alsnog slim door te lezen. Misschien komen de symptomen wel overeen en kun je aan de slag om het op te lossen.
Inhoud van dit artikel:
- Wat is vaginisme?
- Types vaginisme
- Classificatie op basis van hevigheid
- Verschillen tussen vrouwen
- Symptomen van vaginisme
- Diagnostisering van vaginisme
- Wat zijn de oorzaken van vaginisme?
- Oorzaken secundair vaginisme
- Hoe kun je vaginisme behandelen/oplossen?
- Angsten weghalen
- Conclusie
- Voor vrouwen: leer de methode om een ware seksgodin te worden in bed & laat hem sidderen van genot
Wat is vaginisme?
Vaginisme is een toestand waarin de spieren van de vagina zich onvrijwillig en onbewust samentrekken als gevolg van een penetratie of bijna-penetratie. Dit kan een psychologische of fysieke achtergrond hebben. Niet alleen verhindert het seks, maar ook het inbrengen van bijvoorbeeld een tampon is soms niet te doen.
Er wordt nog steeds gezocht naar het spiertje die het samentrekken veroorzaakt, maar er wordt veel gesuggereerd dat de musculus pubococcygeus dit op zijn naam heeft staan. De musculus pubococcygeus, in het engels ook wel “PC muscle” genoemd, is een spier die tussen het schaambeen en stuitje in zit. Dokters hebben er soms moeite mee om vaginisme te ontdekken, aangezien de samentrekkingen alleen plaatsvinden wanneer er wordt geprobeerd de vagina te penetreren.
Types vaginisme
Doorgaans worden twee types vaginisme beschreven, maar in sommige gevallen wordt er over een derde vorm van vaginisme gesproken. Om zo compleet mogelijk te zijn zal ook de derde vorm hier besproken worden.
Type 1: Primair vaginisme
Van primair vaginisme wordt gesproken wanneer de vrouw haar hele leven al pijn heeft als gevolg van penetratie en dus nooit goed of überhaupt nooit seks hebben kunnen gehad. Vrouwen komen hier meestal achter als ze in hun tienerjaren of begin twintiger jaren zijn.
Rond deze tijd wordt voor het eerst gebruik gemaakt van tampons, of wordt voor het eerst aan seks gedaan. Kortom, rond deze tijd proberen vrouwen voor het eerst de vagina te penetreren. Vaak wordt de poging tot seks beschreven alsof de man ‘’steeds tegen een muur aan drukt’’.
Type 2: Secundair vaginisme
Van secundair vaginisme wordt gesproken wanneer de vrouw wel eerst normaal seks kon hebben, maar vanwege bepaalde oorzaken vaginisme ontwikkelt. Vaak begint het als irritatie, waarna de pijn zich opbouwt. Uiteindelijk wordt de pijn zo hevig dat seks niet meer vol te houden is.
In het begin worden de irritaties verholpen, bijvoorbeeld door medicijnen, maar na een tijdje krijgt de vrouw door dat de medicatie niet voldoende helpt en ze last blijft houden. Het kan ontwikkelen door traumatische gebeurtenissen, medische aandoeningen, psychologische problemen, e.d.
Type 3: Vaginisme tijdens menopauze
Vaginisme tijdens de menopauze wordt niet veel besproken, maar toch is het volgens sommige dokters een vrij veel komende op zichzelf staande vorm van vaginisme. Zoals de naam al doet vermoeden, treedt deze vorm van vaginisme op tijdens de menopauze. Het wordt vaak toegeschreven aan de opdroging en verdunning van de vagina als gevolg van minder estrogeen.
Vaak begint vaginisme tijdens de menopauze met kleine scheurtjes in de vagina die vervolgens uitgroeien tot irritaties en uiteindelijk brandende pijnen. De pijn wordt steeds erger totdat de vrouw hierdoor niet meer seks kan hebben. De reden waarom dit onder vaginisme geschaard wordt is omdat je hier ook de samentrekkingen zult aantreffen van de bekkenbodem.
Classificatie op basis van hevigheid
Hoe erg iemand aan vaginisme lijdt, kunnen we afleiden van een schaal die in 1978 is bedacht door Lamont en later aangevuld door Pacik. De schaal bestond oorspronkelijk uit 4 niveaus, maar is nu uitgebreid naar 5, en is gebaseerd op gynaecologische onderzoeken.
Niveau 1
Samentrekken van de bekkenbodem die kunnen worden verholpen door de patiënt gerust te stellen. De patiënt kan zich vervolgens ontspannen.
Niveau 2
Samentrekkingen van bekkenbodem zijn aanwezig, maar kunnen in dit geval niet verholpen worden door de patiënt gerust te stellen. De patiënt kan zich dus ook niet ontspannen voor haar onderzoek.
Niveau 3
De samentrekkingen van de bekkenbodem zijn zodanig intens dat de patiënt het achterste omhoog tilt in een poging onderzocht worden te vermijden.
Niveau 4
Op de schaal van Lamont het meest hevige niveau. Niet alleen wordt het achterste omhooggetild door de samentrekkingen van de bekkenbodem, maar de patiënt probeert zich in haar geheel weg te draaien van het onderzoek, en drukt haar dijbenen tegen elkaar aan om te voorkomen dat er iets in de buurt van de vagina komt.
Niveau 5
Het toegevoegde niveau van Pacik. In dit niveau krijgt de patiënt naast de acties in het bovengelegen gevoel ook lichamelijke reacties, zoals bijvoorbeeld zweten, hyperventilatie, een verhoogde hartslag, tremors, misselijkheid en zelfs hartkloppingen. De wil om van de tafel af te komen is dan soms zo groot dat de dokter kan worden aangevallen als deze in de weg staat.
Versimpelde schaal
Er wordt soms ook een versimpelde schaal gehanteerd. Deze schaal heeft dan ook geen betrekking op gynaecologisch onderzoek, maar op seks of het inbrengen van een tampon. Het eerste niveau is het mildst, waarin er een irritant gevoel aanwezig is door het licht samentrekken van de bekkenbodem, maar dat kan tijdens de seks al wegebben.
Het tweede niveau wordt gekenmerkt doordat het irritante gevoel, hier vaak branderig of prikkend, en de strakheid niet overgaat tijdens bijvoorbeeld de seks. Bij derde niveau is er voor het eerst sprake van echt pijn, die optreedt wanneer er penetratie en beweging in de vagina plaatsvindt.
Het vierde niveau is het zwaarst, en wordt gekenmerkt door de zware pijnen die de vrouw ervaart als er penetratie wordt geprobeerd. Ook trekt de bekkenbodem zich dan zo samen dat penetratie sowieso onmogelijk is.
Verschillen tussen vrouwen
Zoals net al gezegd, vaginisme is niet bij iedere vrouw hetzelfde. Sommige vrouwen kunnen nog wel seks hebben, en hebben niet erg veel last van de samentrekkingen, terwijl andere vrouwen zo ontzettend veel pijn hebben wanneer ze proberen seks te hebben dat ze moeten stoppen. Bij sommige vrouwen kan er penetratie plaatsvinden, maar bij andere vrouwen is dat compleet onmogelijk. Sterker nog, sommige vrouwen kunnen wel een tampon in hun vagina stoppen, maar een penis lukt niet.
Symptomen van vaginisme
Veel voorkomende symptomen kunnen zijn: brandend gevoel in de vagina, pijn hebben tijdens de seks, moeite met penetratie of onmogelijkheid te penetreren, langdurige seksuele pijn zonder bekende oorzaak, pijn tijdens inbreng van een tampon, tampons die vast komen te zitten, pijn tijdens gynaecologisch onderzoek, en huwelijken (of relaties) waarin geen seks plaats vindt.
Het is overigens niet zo dat vrouwen die aan vaginisme lijden niet meer opgewonden kunnen worden. Vaginisme kan bij een vrouw echter wel lijden tot een angst voor seks, waardoor actief seks wordt geprobeerd te vermijden.
Diagnostisering van vaginisme
Om bevestiging te krijgen vanuit de medische wereld dat je lijdt aan vaginisme is een grotere uitdaging dan je zou denken. Zoals net namelijk al gezegd, treden de samentrekkingen pas op wanneer de vagina iets dat het wil binnentreden opmerkt. Daarom kan het vrij lastig zijn dit te checken.
Er bestaat ook geen test om het op te sporen, dus moet je minimaal een aantal keer bij bijvoorbeeld de dokter langsgaan voordat je een goed beeld krijgt. Zelfs dan komt het nog weleens voor dat de eerste diagnose negatief is, omdat ze geen specifiek medisch probleem aantreffen. Niet elke arts is ook goed bekend met vaginisme.
Voordat je op zoek gaat naar een diagnostisering, is het handig een onderscheid te maken tussen de type mensen die je kan bezoeken
De gynaecoloog
Deze spreekt vrij voor zich. Veel mensen met vaginisme gaan naar een gynaecoloog, omdat hun expertise in het bekkengedeelte ligt en ze daar de meeste kans hebben een juiste diagnostisering te krijgen. Niet allemaal zullen ze evenveel ervaring met vaginisme hebben, hun kennis is groot genoeg dat ze in ieder geval andere condities aan de kant kunnen zetten.
De fysiotherapeut
Er zijn een groeiend aantal fysiotherapeuten die zich specialiseren in het bestrijden van pijn rond het bekken, en velen daarvan werken samen met cliënten om een passend programma voor thuis te ontwikkelen.
De psycholoog
Vaak is de oorzaak van vaginisme psychologisch. Dat wordt in meer detail hieronder besproken. De psycholoog helpt je deze angsten of trauma’s te verhelpen zodat je jezelf niet meer tegenwerkt en je vaginisme kan wegebben.
Wat zijn de oorzaken van vaginisme?
Omdat vaginisme geen vast verloop heeft, zijn er verschillende oorzaken mogelijk.
Oorzaken primair vaginisme
- Schimmelinfectie
- Urineweginfectie
- Stress
- Gegeneraliseerde angst
- Negatieve emoties jegens seksuele stimulatie
- Fysiek trauma
- Seksueel misbruik, verkrachting, en/of aanranding
- Angst voor pijn die te maken hebben met penetratie. Denk bijvoorbeeld aan het breken van je maagdenvlies na de eerste penetratie.
- Huishoudelijk geweld
- Kennis van, of meemaken van seksueel misbruik bij anderen
- Strikte opvoeding
- Angst voor soa’s
- Seksueel misbruik
Een Canadees onderzoek in 2003 zocht te weten of seksueel misbruik op welke manier dan ook te maken had met vaginisme. Ze vonden dat vrouwen die vaginisme hadden tweemaal zoveel kans hadden seksueel misbruikt te zijn in hun jeugd. Fysiek misbruik had daarentegen geen verband met vaginisme.
Nu wil dat niet gelijk zeggen dat de helft van de vrouwen die vaginisme hebben misbruikt zijn. Het betreft namelijk een onderzoek, dus je weet niet of het over het hele spectrum van vaginisme geldt. Een onderzoek van Pacik vond dat 20-25% van de onderzochte vrouwen met primair vaginisme seksueel misbruikt was. Het staat dus wel vast dat het een oorzaak kan zijn.
Religie
In sommige gezinnen waarin een strikte religieuze opvoeding wordt gebruikt bij de kinderen, is er een kans dat vaginisme ontstaat door een angst voor bepaalde dingen die met seks te maken hebben. Denk aan seks voor het huwelijk, homoseksualiteit, en andere manieren om de familie ‘’te schande te maken’’. Met genoeg straf hiervoor breng je genoeg angst in een jong meisje om meer risico te lopen iets zoals vaginisme te krijgen.
Angst voor de eerste keer
Wanneer je nog geen seks hebt gehad ben je vatbaarder voor verhalen die beschrijven hoe de eerste keer is. Meestal zijn de verhalen niet zo uitzonderlijk. Soms krijg je te horen dat het irritant was of zelfs een beetje pijn deed. Maar je kan ook te horen krijgen dat de eerste keer erg veel pijn deed, of scheurtjes deed ontstaan in de vagina.
Wat je vaak ook hoort is dat de hele handel onder het bloed komt te zitten. Natuurlijk kan je een beetje pijn ervaren. De spieren rond de vagina van een maagd staan vaak nog strak en moeten een beetje opgerekt worden. Als de man dan bijvoorbeeld ook onervaren is kan dat zeer gaan doen. Maar dit gebeurt dan ook vrij vaak, en niet elke keer zorgt het voor vaginisme.
Oorzaken secundair vaginisme
(N.B.: sommige van deze oorzaken kunnen ook de oorzaak van primair vaginisme zijn)
- Angst om controle te verliezen
- Geen vertrouwen hebben in de partner
- Seksueel misbruik, verkrachting, aanranding
- Verkeerde opvattingen over seks
- Zelfbeeld
- Gevolg van pijn tijdens seks
- Angst dat de vagina niet groot genoeg is of de penis te groot is
- Onzekerheid over seksualiteit
- Onzekerheid wanneer iemand transgender is
- De pil
- Schimmelinfectie
- Geboorte van een kind
- Trauma in het gebied van het bekken
- Hysterectomie
- Radiatie
- Pijn tijdens seks
Wanneer iemand pijn ervaart tijdens seks, is de eerste reactie de pijn proberen te vermijden. Je kan als je last hebt van pijn dus tijdelijk stoppen met seks hebben, of andere dingen gebruiken om het wat makkelijker te maken. Maar als je langere tijd wat irritaties voelt of zelfs pijn gaat je lichaam een reflex opbouwen om de pijn tegen te gaan: de vagina samentrekken zodat er niets meer in kan.
Scheurtjes in de vagina
Niet alleen pijn kan deze reflex oproepen. Ook kleine scheurtjes in de vagina kunnen uiteindelijk leiden tot vaginisme. Herhaaldelijk seks hebben trekt de kleine scheurtjes steeds open en wanneer je lichaam merkt dat steeds de scheurtjes dichten niet meer helpt, gaat het maatregelen nemen. Maar ze pakken het dan wel wat groter aan, door dus de toegang tot de vagina compleet te ontzeggen.
Deze scheurtjes in de vagina zie je bij vaginisme in de menopauze ook vaak. Hier komt het door de opdroging en verdunning van de vagina, waardoor deze kwetsbaarder is voor de scheurtjes. Die ontstaan dus makkelijker, waardoor je hetzelfde probleem krijgt: je vagina gaat nee zeggen.
Angst
Niet alleen specifieke angst voor seks, maar bijvoorbeeld ook angst voor druk gevende situaties, psychische trauma’s, de angst om zwanger te raken, en angst voor schade aan het bekken kan ook leiden tot vaginisme.
Hoe kun je vaginisme behandelen/oplossen?
Er zijn een aantal verschillende technieken en manieren die je kan toepassen om langzamerhand de symptomen van vaginisme te bestrijden. De technieken variëren van oefeningen en trainingen die je langzaam laten wennen aan penetratie tot wat meer ingrijpende acties die je spieren laten relaxen.
Penetratietraining
Hierbij worden vrouwen waarbij penetratie moeilijk tot bijna niet gaat, dus vaak de wat hevige groep, getraind om langzamerhand penetratie toe te laten. Om dit te bereiken wordt de pc-spier, dus de spier die meestal wordt aangedragen als de boosdoener, getraind om toeging tot de vagina toe te laten staan. De training begint met iets heel kleins, zoals een wattenstaafje, en werkt langzaam toe totdat er normale penetratie met bijvoorbeeld een penis mogelijk is.
De vrouwen kunnen hierbij op hun eigen ritme werken, het is niet zo dat er stadia overgeslagen worden omdat er richtlijnen zijn. Iedere vrouw die vaginisme heeft, heeft het op haar manier, en vereist dus haar eigen tijdindeling. Dus eerst een klein object, en wanneer dat lukt worden er steeds grotere objecten naar binnen geprobeerd te schuiven. Zo krijgt de vrouw langzamerhand controle over haar bekkengebied en kan het vaginisme wegebben.
Bekkenoefeningen
Dit is een oefening, vaak gedaan door een stelletje samen, waarbij het doel vrij veel lijkt op die van de penetratietraining. Het doel is om de vrouw langzaam de samentrekkingen van het bekken te laten verminderen door een techniek genaamd sensate focus. Sensate focus houdt in dat de vagina langzaamaan gaat wennen aan sensuele aanrakingen en op die manier steeds minder vaak en hard samentrekt.
De aanrakingen worden bij de koppels gedaan worden door de partner, maar kunnen ook eventueel alleen gedaan worden. Het gaat er bij deze oefeningen niet zozeer om dat er steeds makkelijker penetratie kan plaatsvinden, maar dat de frequentie en intensiteit van de samentrekkingen van het bekken afneemt.
Het bekken trainen door middel van Kegeloefeningen
Bij deze oefeningen is ook het bekken betrokken, alleen zijn de oefeningen meer gericht zodat je zelf meer controle kan uitvoeren door in feite je bekken te trainen. De Kegeloefeningen, vernoemd naar de gynaecoloog Arnold Kegel, bestaan uit een aantal verschillende oefeningetjes.
De eerste is de bekkenbodemspier tot 10 seconden zo hard mogelijk op te spannen (alsof je je ontlasting probeert op te houden), en dan even een aantal seconden los te laten. De tweede oefening is precies het tegenovergestelde. Je spant de spier niet aan, maar drukt hem helemaal naar beneden (alsof je je dus ontlast). Wederom is de spanning tot 10 seconden met een paar seconden rust ertussendoor.
De laatste oefening is een combinatie. Hierin ga je je bekken zo snel mogelijk spannen en ontspannen. Na een maand, bij sommigen wat langer, moet je als het goed is merken dat je bekkenbodemspier sterker is geworden en je meer controle hebt over dat gebied. Zo ben je meer in controle over je bekken, dus ook wanneer je iets je vagina in wilt doen.
Botox
Een techniek die vooral door Dr. Pacik aangeraden wordt. Hierbij wordt botox gebruikt om de spasmes onder controle te houden. De behandeling gaat over het algemeen als volgt: het begint met een injectie van de botox, onder verdoving. Tijdens deze verdoving worden er steeds grotere dilators gebruikt om de vagina wat op te rekken.
Er wordt na de behandeling ook een plaatselijke verdoving toegediend zodat de vrouw bij het wakker worden geen pijn heeft doordat er een dilator in de vagina zit. Er wordt, nog onder de plaatselijke verdoving, een dilator van gemiddelde grootte in de vagina geplaatst waar de vrouw mee naar huis kan.
Bij een follow-up, vaak de volgende dag, wordt de vagina weer wat meer opgerekt door grotere dilators te gebruiken. Rond deze tijd moet het mogelijk zijn voor de vrouw om de dilators zonder pijn in en uit de vagina te halen. Ze wordt naar huis gestuurd met bijkomende oefeningen om het bekken wat te ontspannen (denk vooral aan bovengenoemde oefeningen) en kan daar verder werken aan het langzamerhand oprekken van de vagina.
Angsten weghalen
Zoals net al gezegd, vaginisme is vaak dan wel niet een combinatie van fysieke en psychologische gebeurtenissen. Naast fysieke oefeningen en acties, zoals de net besproken items, zijn er dus ook psychologische technieken die gebruikt kunnen worden om vaginisme op te lossen.
Het enige nadeel is dat er een negatief verband lijkt te bestaan tussen de hevigheid van het vaginisme en het succes van psychologische methoden. Dat wil zeggen, dat hoe heviger het vaginisme is, hoe kleiner de kans is dat dit soort methoden zullen gaan werken.
Dat wil niet zeggen dat je dit dan over kan slaan, want het brengt wel degelijk resultaat. En wanneer je zowel psychologische als fysieke acties onderneemt krijg je helemaal een boost. Er zijn verschillende soorten psychologische technieken die gebruikt worden om vaginisme te verhelpen. De technieken variëren van vormen van gedragstherapie tot hypnotherapie. Hieronder een greep.
Sekstherapie
Zeker als een van de oorzaken een angst voor penetratie is, kan sekstherapie een goede werking hebben. Sekstherapie helpt deze angst langzaam weg te halen, door de band tussen de partners sterker te maken of de angst bij de vrouw te bestrijden.
Gedragstherapie
Cognitieve gedragstherapie is over het algemeen ‘’bedoeld’’ voor mentale stoornissen zoals depressie, maar kan ook gebruikt worden wanneer er angst voor penetratie, seks, soa’s en dergelijke is. Het richt zich op gedachtes en overtuigingen die iemand heeft over iets, en helpt deze daarbij manieren te ontwikkelen hiermee om te gaan en het zo te verhelpen. In het geval van vaginisme helpt CBT een vrouw strategieën te ontwikkelen om de angstige gedachten en overtuigingen over onder andere penetratie te verhelpen.
Hypnotherapie
Vooral van goede toepassing als een van de oorzaken te maken heeft met seksueel misbruik (tijdens de jeugd). Tijdens hypnotherapie worden bij vrouwen onder hypnose op het niveau van het onderbewustzijn gedachten patronen, en overtuigingen veranderd door ze om te wisselen door nieuwe. Het lijkt wat op gedragstherapie, alleen wordt de verandering hier dus onder lichte hypnose gedaan.
Conclusie
Om nog even kort de info langs te gaan, want het is natuurlijk niet niets: vaginisme is een irritant maar niet moeilijk te bestrijden toestand met veel verschillende oorzaken en gradaties. Gelukkig zijn er ook veel verschillende methodes om de strijd aan te gaan met vaginisme en daarom is het ook geen moeilijk iets om op te lossen. Het kan alleen even duren, maar de prijs zal groot zijn. Veel succes!
Voor vrouwen: leer de methode om een ware seksgodin te worden in bed & laat hem sidderen van genot
Edwin Edinga is een ware expert op het gebied van Seks en relaties. In zijn ebook “Ideaal Seksleven” leert hij je om mannen letterlijk seksueel verslaafd aan je te maken.
Een man zou nooit meer zonder je willen, of willen vreemdgaan. Ontdek op de volgende pagina de bewezen methodes die de meeste vrouwen nooit zullen weten om je man in extase te laten genieten van jou en je lichaam.
“Ideaal Seksleven” + Bonussen Volledig Risicovrij Uitproberen
Simon Stamper
says:Vaginisme is puur aanstellerij. Het is aangeleerd gedrag dat in stand wordt gehouden te geloven in het gecreëerde probleem. De oplossing ligt in het doen en niet praten.
Het vrouwelijk lichaam hoort te reageren op de penetratie door direct ontvankelijk te zijn en glijmiddel te produceren.
De oplossing wordt gevonden in een geforceerde en brutale penetratie. Hierdoor zal het lichaam reageren ipv het verstand. Deze lichamelijke reactie zal door het verstand als normaal worden ervaren en is het probleem van Vaginisme direct opgelost.
Vera
says:Ik vind het heel erg om te lezen dat jij er zo over denkt. Jij kunt het helemaal niet weten, want jij bent een man en hebt geen vagina.
Dina
says:Helaas werkt dat niet zo. Glijmiddel en vocht hebben er overigens niks mee te maken; het is een spierspasme. Voor sommige vrouwen mentaal, voor anderen iets fysieks. (Fysieke prikkel->spasme.) Het is voor de man overigens ook niet prettig om seks te hebben met een vrouw met erge vaginisme. Het kan hooguit goed zijn voor mannen hun ego indien zij een micropenis hebben.
inge
says:niet leuk wat jij zegd heb ook een vaste partner steeds pijn bij penitratie veel pijn we moete stoppe hoe erg is dat voor hem maar ook voor mij
Mark
says:Als ik Simon zo hoor praten lijd hij volgens mij zelf aan een minder waardigheid complex. En als je dit soort onzin uit blijft balken zul je nooit gelukkig worden wat geen enkele vrouw zou je dan nog willen. Dus denk in het vervolg eerst even na voor je je mond open trekt. En tot slot geen vagina geen commentaar. Ik heb gesproken.